Lag je uren te draaien in je bed?
Kijk omhoog, het is Eimaan.
Maar wat heeft deze maan ons te vertellen?
Ik nodig 2 vriendinnen uit. Een schrijfgids en een speelkameraadje uit het theater.
Het is een bewogen tijd. Ondanks de coronacrisis is het voor sommige een Stille Week.
De coronacrisis houdt ons gevangen.
Wat kunnen wij vanavond creëren?
Alle ingrediënten zijn er: een spel kaarten, een drankje, kaarslicht, een tuinhuis en een enorme “voortuin" hier op het Volkstuinencomplex.
Onze gids neemt het voortouw en vertelt over de maan en legt de bedoeling uit. Met een kaart op zak vertrekken we voor de maanwandeling. Het hof voelt als een soort labyrint.
We lopen een patroon op de schelpenpaadjes en staan stil bij de broedende zwaan.
Dromen schieten me te binnen. Vleermuizen schieten door de lucht en even worden we verstoord door een helikopter die landt op het dak van het ziekenhuis. De realiteit breekt dwars door de magische stilte. Het virus zit in de lucht.
Maar de maan trekt mijn aandacht en ik ben weer bij de les.
Terug in het huisje zoeken we een plekje op 1,5 meter afstand om te schrijven. Intuïtief.
Dan rinkelt een belletje en lezen we voor. Rake woorden vullen de ruimte en vinden een gewillig oor.
Dan slaat het om in onbedaarlijk lachen, gekke dansjes en vrolijk proosten.
Klokslag 23.00 verlaten we het hof en de maan zwaait ons uit.
Nu thuisblijven de enige optie is, maken we een innerlijk reisje.
Onze agenda’s zijn leeg maar 7 mei staat genoteerd.
Hoe het er dan uit zal zien is ongewis.
Dat de maan vol zal zijn, dat is zeker.