Een paar daagjes naar Delft. 

Tja wat wist ik ervan?

Tuurlijk, dat er een aardewerkfabriek staat en ik kende het Delfts Blauw servies.

Dat het een levendige studentenstad is, wist ik uit verhalen van neefjes en nichtjes die er gingen studeren.

En het Meisje met de Parel van Johannes Vermeer is natuurlijk ook een beetje "uitgemolken" 

Tijdens onze stadwandeling komen we haar gezicht op elke hoek van de straat tegen.

De grootste verrassing is toch wel al die Vaderlandse geschiedenis waar we oog in oog mee staan. Dat gebeurt al meteen met het bezoekje aan het Prinsenhof. In 1584 werd Willem van Oranje op de staatsietrap doodgeschoten door Balthasar Gerard en de kogelgaten zitten nog in de muur. Inmiddels ligt hij in een imposant praalgraf in de Nieuwe Kerk. 

We besluiten deze kerk te bezoeken en ik moet in alle eerlijkheid bekennen dat er een wereld voor me openging. Dat Prins Claus in 2002 werd bijgezet kon ik me nog herinneren door de beelden die de NOS uitzond. Maar Koningin Wilhelmina, Anthonie van Leeuwenhoek, Hugo de Groot, Piet Hein, Johannes Vermeer..een groot deel uit de vaderlandse geschiedenis ligt hier begraven.

We maakten een diepe buiging, staken een kaarsje op en slopen stilletjes de kerk weer uit. Ons entreebewijs gaf recht op 1 kopje cappuccino per persoon bij een koffietentje aan de Markt. Net als bij een echte uitvaart.