( een heerlijke bestemming voor iedereen die houdt van historie, pracht, praal en natuurschoon )
Vooraf
Het Versailles van Duitsland, zo noemt men het Park Sanssoucie in Potsdam. Nou ben ik nog nooit in Versailles geweest, maar het leek me heerlijk om te dwalen in paleistuinen en me te vergapen aan Pruisische Pracht en Praal. Natuurlijk, in mijn fantasie lag er ook een dik pak sneeuw en zou ik me wanen in een winterlandschap….In werkelijkheid was het de eerste week in januari en zat Nederland in de zoveelste lockdown. Eigenlijk was het plan om met de nachttrein naar Wenen te gaan, maar dat was door de coronacrisis niet mogelijk. Potsdam in Duitsland leek een goed alternatief. De verplichte winterbanden waren natuurlijk zwaar overdreven. Het was min 1 graad, we hadden af en toe een straal blauwe lucht, maar Leider klein Schnee.
We kregen tijdens deze midweek wel veel onverwachtse kippenvel momenten.
We boften met eindelijk weer eens een museumbezoek, frühstuck buiten de deur, wonderschone parken en een duik in de geschiedenis.
De helft van je vakantieplezier bestaat uit de voorpret.
Dat heb ik al lang geleden ontdekt. Bij het kiezen van een bestemming is het vooral belangrijk dat het ergens lekker gaat kriebelen. Dat je nieuwsgierigheid geprikkeld wordt, dat de reisjournalist wakker wordt gekust en dat je romantische ziel uit een winterslaap komt. Tijdens mijn voorpret scrolde ik langs foto’s op booking.com op zoek naar de perfecte locatie voor een midweekje in Potsdam…. Zoiets vraagt veel tijdsinspanning. De meeste mensen klikken vanuit ongeduld en chagrijn dan maar op de knop van hun toetsenbord in de hoop dat de overnachtingsplek volstaat. Ze nemen de geblokte gordijntjes, overdwarse vage foto’s, bedenkelijke reviews en extreme prijzen op de koop toe. Voor mij gaat die vlieger niet op. Ik ga net zo lang door met zoeken totdat ik voel “dit klopt”. En zo kwam ik bij het Weberhaus uit, een lekker modern en ruim huis in een gezellig buurtje in Potsdam op loopafstand van Park Babelsberg. Ik zag het al voor me: ‘s ochtends vroeg uit bed, wandelschoenen aan en genieten van een natuurwandeling. Dat er vlakbij een Sbahn reed naar hartje Berlijn was natuurlijk mooi meegenomen. Het idee dat we eindelijk weer eens cultuur konden snuiven door een museum te bezoeken in Berlijn, leek een extra bonus. Hoe dan ook, ik heb het voor de lezers uitgezocht: Een heerlijke plek om te overnachten in Potsdam, een gevarieerd programma met bezoekjes aan plekken van grote historische waarde, prachtige lunchcafeetjes en heerlijke uitjes in de natuur. Lees mee, want een deel van de reis is voorpret dus dat kan ik alvast met jullie delen.
Dag 1: “Alleen al dit vergezicht is me de autorit meer dan waard!”
Vanuit Groningen naar Potsdam is maar 5 uurtjes rijden. Nou moet ik er eerlijk bij vermelden dat ik het chauffeuren liever overlaat aan mijn reisgenote, want zij vindt het heerlijk om op de Autobahn het gaspedaal flink in te trappen. Nog voordat we Berlijn bereiken nemen we de afslag Potsdam. We besluiten voordat we inchecken bij ons logeeradres alvast het Park Babelsberg te verkennen. In het blauwe uurtje worden we totaal overrompeld door de schoonheid en weidsheid van dit park. We trekken een sprintje om voor zonsondergang alle mooie bouwwerken te bewonderen en hijgend aangekomen boven op de top bij een klein kasteel in tudorstijl zien we de rivier de Havel door het stadje kronkelen. Achteraf lezen we op de bordjes dat dit park 114ha groot is en op de UNESCO wereld erfgoed lijst staat. Ik fluister tegen mijn lief: “Alleen al dit vergezicht is me de autorit meer dan waard…” Ik ben dan nog in de veronderstelling dat dit niet meer overtroffen kan worden. We checken in bij het Weberhaus en aangezien we al weken geen restaurant meer van binnen hebben gezien besluiten we het er van te nemen. We eten bij een Indiaans restaurant 3 straten verderop en ik was vergeten dat Duitsers meteen met een vaas aan komen zetten wanneer je een biertje besteld. Dus we slingeren terug naar huis.
Dag 2: "We duiken in de Koude Oorlog"
Vandaag bezoeken we 2 plekken die in de geschiedenis een grote rol hebben gespeeld. We willen met eigen ogen de zaal in Cecielenhof bekijken waar 3 “wereldleiders” hun handtekening zetten onder het Verdrag van Potsdam. Vaag herinner ik me een foto waarop Stalin, Churchill en Truman op rieten stoelen poseren met een voldane lach op hun gezicht. Ze hadden na 9 weken vergaderen en overleg besloten hoe Duitsland na de Tweede Wereldoorlog geregeerd moest worden.
Maar eerst beginnen we met de Glienicker Brucke. Deze brug wordt in de volksmond ook wel de spionnenbrug genoemd en staat symbool voor de afscheiding tussen oost en west tijdens de Koude Oorlog. Het prikkelt onze fantasie…in de stromende regen besluiten we een korte scene te spelen en beiden aan 1 kant te beginnen en halverwege elkaar in vrijheid in de armen te vliegen. Een slappe poging om dit decor echt te voelen. De stromende regen versterkt de beleving over hoe het moet zijn geweest om uit het grauwe oosten de vrijheid tegemoet te rennen. Op de brug staat een groot bord dat vertelt over de val van de muur en beschrijft op de minuut af wanneer de grens en dus ook de bewaakte brug opgeheven werd. De brug speelt ook een rol in de film van The Bridge of Spies van Steven Spielberg.
Voor reizigers met weinig belangstelling voor de Koude Oorlog is mijn advies: Ga op een niet bewolkte dag op de brug staan om de prachtige omgeving te bewonderen en wandel langs de rivieroever van de Havel door het prachtige park naar Cecilienhof. Je hoeft dan niet terug te blikken in de geschiedenis, maar kunt gewoon genieten van het hier en nu.
Dag 3: "Het pondje Louise brengt ons naar Pfaueninsel voor een dagje dwalen op het eilandje"
Waar begin je met zoveel natuur en groen om je heen? Ik had mijn oog laten vallen op Pfaueninsel, een eiland en landschapspark van 67 ha midden in de rivier de Havel. Het is bereikbaar vanuit Wannsee met een schattig pondje en in 1 dag goed te bewandelen. Dat leek me een heerlijk uitje op deze heldere winterse dag. Dit eiland kent een lange geschiedenis en is doorspekt met romantiek:
In 1793 kocht Fredrik Willem II het eiland aan. Hij gaf de opdracht voor Schloss Pfaueninsel, een romantisch paleisje dat in 1794 werd gebouwd naar een ontwerp van Johann Gottlieb Brendel. Frederik Willem II liet het bouwen voor zijn maîtresse Wilhelmine Encke (later gravin van Lichtenau). Het paleis bevindt zich op de westelijke eilandtip, en is zichtbaar vanuit het Marmerenpaleis van de heerser. De gietijzeren brug tussen de torens dateert van 1807. Tot heden is het paleis met het 18de- en 19de-eeuwse meubilair in de zomermaanden voor publiek geopend. Het natuurpark werd aangelegd in 1795 naar een ontwerp van Johan August Eyserbeck.
Informatie over parkeren, tickets, vaar tijden etc:
We hebben heerlijk rondgestruind op het eiland met inderdaad prachtige flora, fauna en vergezichten.
Maar het ultieme moment van de dag beleefden we bij terugkomst aan de oever. We stuiten per toeval op Blockhaus Nikolskoe waar we vriendelijk ontvangen werden en aan een tafeltje met een wit damasten kleed de menukaart gepresenteerd kregen. Het was een beetje een wonderlijke mix tussen chique en après ski. “waarom zitten we eigenlijk te fluisteren?”, vroeg ik proestend aan mijn lief nadat we een biertje en een glas witte wijn hadden besteld. Ik sloop na het eten naar buiten met mijn camera in de aanslag en maakte de mooiste foto’s van de reis. Met bevroren vingers en een warm hart van opwinding schoof ik een half uurtje later weer aan voor het toetje. In dit stuk van Potsdam voelde ik me vandaag de koning te rijk.
Dag 4: "Op naar Berlijn, naar het Museum Für Fotografie en een Biergarten in Tiergarten!"
De musea in Nederland zijn tot onze grote spijt al maanden gesloten. Nu we op steenworp afstand van Berlijn logeren besluiten we de SBahn te pakken en stappen we 20 minuten later uit op het station Tiergarten. Vanuit daar wandelen we in 5 minuten naar het Museum Für Fotografie. Het museum dat 2.000 m2 bestrijkt is opgedeeld in twee tentoonstellingen, een vaste tentoonstelling van Helmut Newton en een wisselende tentoonstelling. We kunnen als fotografieliefhebbers ons hart ophalen.
In dit prachtige pand ( ooit een militaire mensa) hangen meer dan duizend werken van de beroemde Berlijnse/Australische fotograaf Helmut Newton(1920-2004). De excentrieke (mode-)fotograaf heeft in zijn leven vele beroemdheden, al dan niet naakt, op de gevoelige plaat vastgelegd. In 2003 schonk hij een groot deel van zijn foto’s aan zijn geboortestad Berlijn. In wisselende thema tentoonstellingen wordt de collectie aan het publiek gepresenteerd.
Na afloop hebben we een date met vrienden in het sfeervolle café Am Neuen See. Terwijl we er naar toe wandelen belanden we in een filmopnames van een echte Duitse Krimi. Wij speuren naar de Biergarten in Tiergarten en inderdaad, een beetje verscholen tussen de hoge bomen vinden we een heel leuk café aan een meertje. Zomers is het er vast supergezellig met een buitenterras en bootjes op het meertje. Nu in de winter brandt binnen lekker een echt haardvuur en kunnen liefhebbers zich vermaken op de ijsbaantjes met Eisstockschiessen ( lees: curling)
We nemen een Aperol Spritz en kiezen een heerlijke Flammkuchen. Het Eisstochschiessen laten we over aan een groepje enthousiaste Italiaanse toeristen. In het schemerdonker lopen we terug naar het station en horen we vanuit de dierentuin geluiden die we niet thuis kunnen brengen. Deze soundscape krijgen we op de koop toe. Maar misschien is de Aperol Spritz ons ook een beetje naar het hoofd gestegen en gaat onze fantasie een met ons op de loop.
Dag 5: "Een dag zonder zorgen!" ( sans-souci)
Vandaag gaat het gebeuren. De werkelijke reden van deze trip is natuurlijk dat we bloednieuwsgierig zijn naar het Versailles van Duitsland. Want zo wordt het op alle websites aangeprezen. We pakken de auto en op zoek naar het bezoekers informatiecentrum rijden we per ongeluk al dwars door het park van 289 hectare. Op mijn bijrijdersstoel moet ik even het raampje opendraaien om naar adem te kunnen happen. Ik weet niet wat ik mee maak. Het lijkt wel één groot oplucht museum. Van te voren had ik gelezen dat Fredrik in 1769 klaar was met de bouw van het Neue Paleis, waar hij zijn gasten kon ontvangen en dat hij zich daarna kosten nog moeite bespaarde om het helemaal naar zijn hand te zetten. Mijn mond hangt open van verbazing, wat een pracht en praal. Dit is te groot om maar een beetje op de bonnefooi doorheen te dwalen. Ik raak een beetje in paniek, hoe zorgen we ervoor dat we op de laatste dag niks van al dit schoons missen? Een beetje het gevoel wat je kan overvallen wanneer je bij de poort van Disneyland Parijs staat met een plattegrond in je handen. Al die attracties… dat gaat never nooit niet lukken….We parkeren de auto en na de zoveelste tijdrovende Corona check spreken we een dame van het bezoekerscentrum. Zij kan ons nog inchecken voor een privétour door het Neue Paleis. We trekken een sprintje naar dit zomerverblijf van Frederik en kijken om ons heen. Ik heb het idee dat ik door de filmset ren van een Sissifilm. Het is ijskoud in dit optrekje met marmeren vloeren, schitterende plafonds, kroonluchters, pluchen slaapkamers etc. Maar we voelen ons de koning te rijk. Wij mogen een kijkje binnen nemen en niemand loopt ons voor de voeten, want in coronatijd gaat alles met een tijdslot. We kijken door een raam naar de overkant en de audiotour vertelt ons dat de keukens van het paleis buiten aan de overkant waren, omdat Fredrik geen etensluchtjes verdroeg in zijn verblijf. We rekenen het uit. De oversteek is minsten 6 minuutjes rennen met de zilveren schaal met soep en de dienbladen met hertenborst, wat een arbeidsomstandigheden! Je zou maar serveerster zijn geweest. Soep gemorst hebben onderweg, dan zwaaide er vast wat….
We worden haastig het paleis uitgebonjourd. We moeten uitklokken en hebben onze 30 minutes of fame gehad. Totaal verkleumd ( het paleisje viel niet te verwarmen) rennen we terug naar de auto. We zetten de stoelverwarming op de hoogste stand en concluderen: Dit is misschien geen pluche, maar wel een warme zetel!
Dag 6: "Tussensop in Bremen "
Linea recta terug scheuren naar Groningen is natuurlijk niet leuk, dus besluiten we een tussenstop te maken in Bremen. Hemelsbreed ligt Bremen niet ver van Groningen, maar ik ben er nog maar één keer geweest. Toen mijn dochter nog een puber was gingen we met een groepje vriendinnen met de Flixbus om er een dagje te shoppen.
Dat ligt al ver achter me en ik boek een leuk fris nieuw hotel, waar we gratis kunnen parkeren voor de deur. In de buurt speur ik naar een leuk restaurantje en 's avonds lopen we door een soort IJburg naar het Syrische restaurant Al Dar (konsul-smidt strasse 26). Terug in de leuke Tatoobar van het hotel (MOXY) bestellen we een gin-tonic en schrijven we in onze moleskine om alvast wat indrukken vast te leggen. Bremen kent een mooie Marktplatz met barokke gebouwen en het oudste wijkje Schnoor is beslist een bezoekje waard. We wandelen lekker over de promenade de Schlachte aan de oever van de Weser, voordat we weer in de auto stappen voor de laatste etappe. De Stadsmuzikanten (het beeldje met de ezel, de hond, de kat en de haan) hebben we per ongeluk over het hoofd gezien, maar misschien is dat ook wel een beetje uitgemolken. Ik krijg een dejà vu van die rattenvanger van Hamelen, dat vond ik als kind zeer magisch, maar nu geloof ik het allemaal wel.
Deze midweek was al sprookjesachtig genoeg.
Eten en verpozen:
# Blockhaus Nikolskoe ( Berlin-Wannsee)- “Wunderbare Aussicht auf die Havel”
De Blokhut Nikolskoë is een datsja in Berlijn. Het is gelegen tegenover het Pfaueninsel, aan de andere kant van de rivier. Het is een landhuis dat in 1819 werd gebouwd voor de toekomstige tsaar Nicolaas I en diens vrouw, de dochter van koning Frederik Willem III.
# Cafe Am Neuen See ( Biergarten in Tiergarten) “6 Eisbahnen und ein wunderschöner Blick auf den Neuen See garantieren echten Winterspaß!”
Beetje verscholen tussen de hoge bomen zit een heel leuk cafe aan een meertje. Zomers is het er vast supergezellig met een buitenterras en bootjes in het meertje, nu in de winter brandt binnen lekker een echt haardvuur en kunnen liefhebbers zich vermaken op de ijsbaantjes met Eisstockschiessen ( lees: Curling)
Overnachten:
Weberhaus in Potsdam
Hotel Moxy Bremen