Deze meivakantie gaan we het eindelijk uitproberen: rondtrekken met een kipshelter achter de Mini.
We vinden het een allercharmantst dingetje, dus met de looks zit het wel goed. Bij de Kipcaravanstore in Hoogeveen kun je eentje huren en voor ons is deze ervaring helemaal nieuw. Dus broers, zwagers, collega’s op het werk ( voornamelijk mannen) overladen ons van te voren met tips.
” Altijd met de stroom mee!”
” Het meeste gewicht voorin!”
” Juist tegen de richting indraaien”
” Denk er om, je slurpt benzine!”
Wijzelf hebben eigenlijk maar één geruststellende gedachte; mochten we haaks op de weg komen te staan, dan koppelen we dat lichtgewicht dingetje gewoon los en keren de Shelter handmatig in de richting die we wenselijk vinden. Geen geharrewar, geen gestress, geen geblunder op de parkeerplaats. Natuurlijk trekken we veel bekijks, twee vrouwen met een stoer kippetje achter de kont van een Mini, dat zie je niet vaak.
We krijgen instructies in Hoogeveen en betalen 750 euro borg en ik neem plaats op de bijrijderstoel. Ik heb niet zo’n hoge pet op van mezelf wat betreft mijn stuurvrouwskunst. Zo is de rolverdeling vaker: ik verzin van alles en laat de uitvoering graag aan anderen over.
Van te voren zocht ik voor deze oefentrip drie leuke campings uit. Kriskras door Nederland met als masterproof de Ring rond Amsterdam, zodat invoegen, voorsorteren, optrekken, uitvoegen allemaal op ons pad zou komen.
Maar voor dag 1 deden we het rustig aan. Op naar camping Buitenland in Stieltjeskanaal.
Deze camping lijkt wel een festivalterrein. Het is kleurrijk, eigenzinnig en ligt verscholen tussen een bos van Staatsbosbeheer en een natuurlijk zwemmeertje. De eigenaren zijn duidelijk bouwers en het terrein lijkt wel een dorpje met tinyhouses, domes, een yurt, een strohut en een Airstream Overlander. Erg inspirerend om rond te lopen tijdens een avondwandeling.
Het is nu meivakantie, dus de bar is open en er is een buitenkachel en er zijn pizza’s uit de steenoven. Supergezellig allemaal! Op Kingsday kleurt alles oranje en is er een gezellige vrijmarkt georganiseerd.
We staan op een leuk veldje aan de rand van het bos en iedereen mag een vuurtje stoken in een vuurschaal voor de tent. Ik hang mijn hangmat op tussen de bomen en ga het blotevoetenpad eens verkennen. De avonden zijn koud en dus probeert iedereen warm te blijven bij het gestookte vuurtje. Heel idyllisch, maar de tweede avond wordt het ons een beetje teveel. Onze ogen prikken, de rookwolken slaan op onze keel en de hele garderobe ruikt naar brandlucht. Gelukkig trekken we op dag drie verder naar de schone zeelucht!
Op dag 3 breken we het kampement op en slingeren de Kipshelter weer achter de trekhaak. We gaan naar de kust op zoek naar frisse lucht en zijn nieuwsgierig naar camping de Banjaert in Wijk aan Zee.
Ik ben maar weer eens lid geworden van de NIVON. Ik ken deze club alleen maar uit mijn jongere jaren en ze zullen het met de vergrijzing van hun vrijwilligersbestand niet makkelijk hebben om te overleven tussen al die hippe aanbieders van kampeermogelijkheden. Het contrast lijkt ons leuk en we laten het festivalsfeertje achter ons. Een aardige grijze vrijwilligster geeft ons een rondleiding over het terrein. Vroeger moest je meehelpen met corvee maar die tijd is voorbij; het sanitair is spic en span en heel comfortabel.
Het is duidelijk nog voorseizoen, want er staan een paar vaste gasten en wat doortrekkers die met een fiets op pad zijn. Het doet me herinneren aan al die jaren hiervoor toen ik kou en wind trotseerde en mijn hoofd ‘s nachts genoegen nam met een opgerolde handdoek als hoofdkussen.
We rollen de pootjes uit, ritsen de voorluifel vast, draaien de buitenkeuken naar buiten en drukken de
kabel in het stroompunt.
Klaar is Kees, op naar het strand. Na een kwartiertje lopen door het dorp Wijk aan Zee en de duinen staan we op het strand. We ademen eens even lekker diep in en voelen de zon op
ons gezicht schijnen. De branding brult en we vinden een prachtige plek op het terras van de Liefhebbers aan Zee. We proosten met een Texels Schuumkopje en verzuchten “mijn liefje wat wil je nog meer?”
Maar ‘s nachts voltrekt zich een drama. Het is koud in de caravan, het is min drie graden, maar dat is niet het ergste, op de tast in het donker gaan we op zoek naar de schakelaar van de vloerverwarming. Het ergste is dat we wakker worden gehouden door vreemde geluiden: “Kedeng! Boink! Sisss!”
We kunnen het niet thuis brengen en hadden het niet verwacht op een NIVON terrein. De volgende dag horen we dat we pal naast een staalfabriek staan, waar 's nachts volop ijzeren platen worden geperst en vervoerd. We staan ook onder de aanvliegroute van Schiphol en de vakantiegangers die wel door de lange rijen van de incheckbalie zijn gekomen scheren nu met een hoop kabaal over onze vakantiebestemming.
We deden sowieso al amper een oog dicht omdat de kussens in de Kipshelter, die we voor het slapen om moeten toveren tot een bedje, duidelijk niet gemaakt zijn om op te slapen.
Pas achteraf bij het inleveren aan het eind van de week krijgen we een tip dat andere “kipgebruikers” een topdekmatras meeslepen. Maar ja daar hebben we nu niks aan en liggend op een spijkerhard matras in deze caravan verlang ik naar mijn hangmat.
Inmiddels krijgen we zin in onze 3e bestemming: natuurkampeerterrein Nieuw Soerel in Nunspeet.
We gaan logeren bij de boswachter, dus daar moeten we toch tot rust kunnen komen?
En ja hoor, we belanden in een oase van rust. We melden ons aan bij een zuil en plakken het uitgeprinte ticket achter ons raampje. De boswachter lopen we toevallig ook tegen het lijf en hij wil zelfs wel even poseren voor een foto.
’S nachts een schitterende sterrenhemel en ‘s ochtends een verkwikkend vogelfluitconcert, deze dag vijf is de kers op onze taart.
We hebben in vijf dagen ontzettend veel plezier gehad.
Helemaal uit de sleur met onze sleurhut.
We maakten goede sier en trokken veel bekijks met onze geleende kip.
Het voelde ook wel een tikje feministisch, twee vrouwen op pad met een caravan.
We zijn opgegroeid met vaders die dit in hun vakantie als hun domein beschouwden. Zij draaiden aan de dissel, rolden de pootjes uit, schoven de plankjes eronder, timmerden op haringen en trokken de scheerlijnen strak. Terwijl moeder de vrouw koffie ging zetten en de kinderen de badmintonrackets uit de kofferbak graaiden en op zoek gingen naar speelkameraadjes.
Anno 2022 hebben we dit beeld bijgesteld.
Mijn pappa leeft helaas niet meer, maar hij zou ons vast trots en met verbazing ons uitgezwaaid hebben en misschien nog een advies hebben gegeven.
”Onderzoek alle dingen en behoud alleen het goede”.
Dat hebben we gedaan.
Zo’n kipje is comfortabel, handzaam en gezellig. De buitenkeuken maakt het meer “wild kamperen” dan een standaard caravan.
Het kampement opbouwen en afbreken is een fluitje van een cent, maar we zochten een goed alternatief voor het slapen op luchtbedden en dat hebben we niet gevonden.
Des te meer ontdek je dan dat een goede nachtrust toch wel wezenlijk is voor je vakantiehumeur.
We halen de kastjes met kleding, spelletjes en kookgerei leeg en leveren de KipShelter weer netjes af in Hoogeveen.
Daar lopen we nog even een rondje door de Flagstore en zien ineens de KipVision.
Dat ziet er ook aantrekkelijk uit zeg!
Wie weet iets voor later.
Als we echt oud zijn.
De campings waar we verbleven.
( 2 nachten, 2 personen inc. Electra 70,-)
( 2 nachten, 2 personen-NIVON-lid, incl. Electra 48,-)
( 1 nacht, 2 personen, aanschaf Groene Boekje, incl, Electra 48,- )
Kipcaravan huren:
5 nachten 445,-
Heel fijn restaurant met lekker eten en uitzicht op de zee in Wijk aan Zee: